Artur Leinwand

Artur Leinwand
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1923 ; Lwów
Data śmierci	25 lipca 1995
	Przebieg służby
Lata służby	1943-1968
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	Wojskowa Akademia Polityczna
	Odznaczenia

Artur Leinwand (ur. 26 stycznia 1923 we Lwowie^[1], zm. 25 lipca 1995^[2]) – polski historyk, docent doktor habilitowany, pułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys

W okresie II wojny światowej został zesłany do Zagłębia Donieckiego i Azji Środkowej. Następnie żołnierz I Armii Wojska Polskiego. Po wojnie jako wojskowy ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim. Jako pułkownik oddelegowany do pracy w Wojskowej Akademii Politycznej. Był zatrudniony w Katedrze Historii Polski i Polskiego Ruchu Robotniczego^[3]. W 1968 zwolniony z wojska. Zajmował się dziejami polskiego ruchu socjalistycznego, dziejami Lwowa w XX wieku, dwudziestoleciem międzywojennym oraz II wojną światową. Pochowany na cmentarzu bródnowskim w Warszawie (kw. 17E-6-20).

Wybrane publikacje

Polska Partia Socjalistyczna wobec wojny polsko-radzieckiej 1919-1920, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1964.
Materiały do ćwiczeń z historii polskiego ruchu robotniczego w latach 1864-1918, zebrał i oprac. Artur Leinwand, Warszawa: WAP 1965.
Historiografia Drugiej Rzeczypospolitej o Rewolucji Październikowej, (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1967
Pogotowie Bojowe i Milicja Ludowa w Polsce 1917-1919, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1972.
Archiwum polityczne Ignacego Paderewskiego, t. 4: 1935-1940, oprac. Tadeusz Jędruszczak, Artur Leinwand, Wrocław: Zakł. Nar. im. Ossolińskich 1974.
Bolesław Limanowski, Historia demokracji polskiej w epoce porozbiorowej, wstępem poprzedził i przypisami opatrzył Artur Leinwand, wyd. 5, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1983.
Poseł Herman Lieberman, Kraków - Wrocław: Wydaw. Literackie 1983.
PPS - Polska Partia Socjalistyczna 1892-1982, Warszawa: "Krąg" 1983 (pseud. Karol Szary)
Adam Uziembło, Ludzie i Tatry, wstępem opatrzył Artur Leinwand, Kraków: Wydaw. Literackie 1987.
Tadeusz Szturm de Sztrem, Warszawa: PWN 1987.
Przywódcy Polski Podziemnej przed sądem moskiewskim, wyd. 2 popr. i uzup., Warszawa: "Pokolenie" 1989 (pseud. Kazimierz Leopold, wyd. 3 popr. i poszerz. Warszawa: Agencja Wydawnicza "Placet" 1992).
Obrona Lwowa: 1-22 listopada 1918, t. 1: Relacje uczestników, przedmowa Artur Leinwand, Warszawa: "Volumen" 1991.
Dokumenty obrony Lwowa 1939, oprac. oraz wstępem i przypisami opatrzył Artur Leinwand, Warszawa: Instytut Lwowski 1997.

Odznaczenie

Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” za Lenino (1946)^[4]

Przypisy

↑ Pożegnanie. Artur Leinwald, w: Gazeta Stołeczna nr 182, wydanie z dnia 07/08/1995 Nekrologi, str. 12
↑ Informacja w bazie nekrologów warszawskich
↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 570, przyp. 143.
↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 57.

Bibliografia

Janusz Wasylkowski, Artur Leinwand (1923-1995), „Niepodległość i Pamięć” 1997, nr 1, z. 2, s. 389-390.
Artur Leinwand [1923-1995], „Rocznik Lwowski” Nr 4 z 1995/1996, s. 7-15 (W aneksie bibliografia prac A. Leinwanda dotycząca Kresów i Lwowa).
Artur Leinwald na stronie cracovia-leopolis

[1] Pożegnanie. Artur Leinwald, w: Gazeta Stołeczna nr 182, wydanie z dnia 07/08/1995 Nekrologi, str. 12

[2] Informacja w bazie nekrologów warszawskich

[3] Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 570, przyp. 143.

[4] M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 57.

[1]

[2]

[3]

[4]